Ամեն տարի ծառերի թևերը պոկում են, ու ես էսքան տարի չկարողացա վարժվել էդ դաժան քաղաքային էսթետիկային։ Փողոցի ամբողջ երկայնքով շարված են կռնատ ծառերը՝ լուռ, գլխիկոր, բռնաբարված․․․ Ասես՝ պատժված լինեն, բայց ո՞ր մեղքի համար՝ չես հասկանում։ Ամեն մեկը մի անշարժացած որդեկորույս մայր ա։ Ախր, ճյուղերն արդեն բողբոջել էին, ուր որ էր՝ ծաղկելու էին, ու ամբողջ փողոցը լցվելու էր ծաղիկներով։ Ո՞վ պիտի պատասխան տա էդքան մեռած բողբոջների համար, էդքան չծաղկած ծաղիկների համար․․․ Ու ամենատանջալին էն ա, որ ծառերը լուռ են, խոսալ չգիտեն, տնքալ չգիտեն, բողոքել չգիտեն։ Լուռ ցավն անտանելի ա, նայել չի լինում։

Իրանի դեմ ԱՄՆ-ի և Իսրայելի խոշորածավալ հարձակման հավանականությունը, թերևս, երբեք այսքան բարձր չի եղել, քան այժմ։ Իսկ դա գրեթե մեխանիկորեն ու միաժամանակ նշանակում է Ադրբեջանի հարձակում Հայաստանի վրա։

Կառավարության նիստում ՆՓ-ն շատ կարևոր միտք է ասել վարորդական իրավունքի և երթևեկության մասին ընդհանրապես։

Մարդկանց կողմից փողի, իշխանության ու փառքի համար մղվող հավերժական պայքարը և դրանց ապահովման հիմնական միջոցների, այն է՝ ռեսուրսների ու դրանց հայթայթման համար անհրաժեշտ ազդեցության չափի ու սֆերայի համար կռիվը պատմական տարբեր ժամանակաշրջաններում ու պայմաններում ծնում են տարբեր բնույթի համապատասխան զինատեսակներ։

Վերջին շրջանում գնալով մեծանում է ԱՄՆ- ի և Իսրայելի կողմից Իրանի միջուկային և այլ օբյեկտներին հարվածելու վտանգը, ինչը չի կարող անհետևանք լինել ու չհանգեցնել Իրանի պատասխան հարվածներին ու մեծ պատերազմի՝ առնվազն տարածաշրջանային մասշտաբի, ընդգրկելով Մեծ Մերձավոր Արևելքը: Առնվազն, որովհետև, բացառված չէ, որ այդ պատերազմը վերաճի նույնիսկ Երրորդ համաշխարհայինի:

Ես ամենագետ և ամենազոր եմ. Իմ ձեռքում են ձեր բոլոր գործերը: Այդ գործերը կատարելու համար Ես ներդրում եմ Իմ Աստվածային կարողությունը և Իմ Աստվածային զորությունը: Ամեն հրաշագործություն չէ, որ կարելի է կատարել մեկ վայրկյանում, ինչպես որ շատ հաճախ կարծում են մարդիկ:

Ընկա՛լ, Տէ՛ր, զաղաչանս մեր բարեխօսութեամբ սուրբ Աստուածածնին՝ անարատ ծնողի Միածնի Որդւոյ Քո, եւ աղաչանօք ամենայն սրբոց Քոց եւ աւուրս շնորհիւ:

Երկու տարի առաջ` 2023 թվականի այս օրը` ապրիլի 3-ին, կյանքից հեռացավ Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստ Լուսինե Կիրակոսյանը:

Հինգշաբթի օրերը մի այլ կարգի անհամբերությամբ եմ սպասում Վաղոյին, որ կնոջ միջոցով կարևոր լուրեր է բերում։ Տեսա, որ օրը վերջանում է՝ ստիպված ինքս գնացի նրա մոտ․ - Վաղո, բա հինգշաբթի չէ՞ր կնիկդ կոֆե խմում էն քպ-ականի կնկա հետ ու կարևոր լուրեր իմանում գերագույնի մասսին։ - Ասենք թե հա, հետո՞։

Այսօրվա ընթերցանությունը իրականում նախանձի և չարության մասին է։